Sayısal bilgisayarlardaki birçok uygulama, hem sayılardan hem de harflerden oluşan verilerin işlenmesini gerektirir. örneğin milyonlarca poliçe hamili bulunan bir
sigorta şirketinde dosyaların işlenmesi için sayısal bir bilgisayar kullanılabilir.
Poliçe sahibinin adım ikili sistemle göstermek için, alfabeye karşılık gelen bir ikili
koda ihtiyaç vardır. Buna ek olarak, aynı ikili kodun, ondalık sayıları ve diğer özel
karakterleri de göstermesi gerekir.
Alfanümerik (bazen alfamerik olarak kısaltılır)
bir kod, on ondalık haneden, alfabenin 26 harfinden ve $ gibi çeşitli özel sembollerden oluşan bir elemanlar grubunun iki kodudur. Bir alfanümerik gruptaki toplam
eleman sayısı 36 ‘dan fazladır. Bu nedenle en az altı bitle kodlanması gerekir (2^6=64,
ama 2^5 =32 yetersiz).
64 ‘ten fazla karakteri (küçük harfler ve sayısal bilgilerin iletimi için kullanılan özel kontrol karakterleri) kodlama ihtiyacı, yedi ve sekiz bitli alfanümerik kodların
geliştirilmesine yol açmıştır. Bu kodlardan birisi ASCII (Amerikan Standard Bilgi
Değişim Kodu), diğeri ise EBCDIC (Genişletilmiş BCD Değişim Kodu) olarak
bilinmektedir. ASCII kodu, yedi bitten oluşur, ancak pratik
açıdan sekiz bitli bir koddur, çünkü eşlik için her zaman sekizinci bir bit eklenir.
